II seria 1.Kryzys małżeński

Był chłodny wrześniowy wieczór. Monika dzisiaj miała patrol nocą razem z Olą. Ola już na nią czekała. Monika miała się chwilę spóźnić, bo miała odebrać syna od swojej teściowej. Do biura wpadła wściekła. Ola zobaczyła, że jej koleżanka zdenerwowana, dlatego postanowiła z nią porozmawiać.
-Monika, stało się coś?
-Wszystko jak w najlepszym porządku- powiedziała, ale Ola jej nie uwierzyła. Nie znała tak dobrze Moniki jak Krzysiek, ale widziała, że stało się coś poważnego.
-Idziemy do radiowozu?- Monika szybko zmieniła temat. Nie chciała się zwierzać Oli. Gdyby miała patrol z Krzyśkiem z pewnością by mu powiedziała o tym, co się stało.
-Pod jednym warunkiem, że powiesz mi, co jest grane- Ola chciała wiedzieć- Może będę umiała ci pomóc.
-Mogłabym u ciebie zamieszkać na kilka dni razem z Frankiem?- zapytała. Nie chciała mieszkać u Krzyśka, bo u niego mieszkała jego koleżanka, z którą się spotykał od jakiegoś czasu. Ola postanowiła ciągnąć temat, skoro Monika się już otworzyła przed nią.
-Jasne, ale czemu?- zapytała. Monika miała już odpowiedzieć, ale do biura wszedł Wysocki i zaczął się czepiać, że policjantki nie są jeszcze na patrolu. Kobiety wzięły swoje rzeczy i udały się do radiowozu.
W radiowozie panowała cisza. Ola chciała wiedzieć dlaczego Monika prosi akurat ją o to, aby mogła u niej zamieszkać z synem. Postanowiła, że pociągnie Monikę za język.
-To powiesz mi co się stało?
-Jestem wściekła na Artura, ale nie chcę o tym mówić- powiedziała Monika. Ola była zaskoczona. Z tego co wiedziała Kownackim się układało w małżeństwie od kąd adoptowali Franka. Była ciekawa co się stało, ale postanowiła, że nie będzie wnikać. Jak Monika się zdecyduje, to sama jej powie.
Służba minęła im spokojnie. Nie mieli zbyt wiele wezwań. Nad ranem wróciły zmęczone na komendę. Monika pojechała po swojego syna do Krzyśka. Krzysiek zgodził się, żeby Franek przenocował tą jedną noc u niego. Kolega chciał z nią pogadać o tym, dlaczego Franek spał u niego, ale była na tyle zmęczona, że nie miała ochoty. Chciała jak najszybciej zabrać syna, pojechać po swoje rzeczy i jak najszybciej udać się do Oli. Franek się dopytywał, dlaczego spał u Krzyśka i dlaczego jadą do Oli. Monika obawiała się tych pytań. Nie umiała mi wytłumaczyć, dlatego jak najszybciej zmieniła temat. Kiedy zabrali swoje ubrania, udali się do mieszkania Oli. Posterunkowa już na nich czekała.
-Cześć Franek, ja jestem Ola- przywitała się z chłopcem z uśmiechem.
-Cześć- Franek odwzajemnił uśmiech. Ola pokazała im, gdzie będą spać i kazała im się rozgościć. Gdy już rozpakowali swoje rzeczy, Ola włączyła Frankowi telewizję, a Monikę poprosiła, żeby poszła z nią do kuchni.
-To co powiesz mi, co się stało?
-Artur znalazł sposób na zdobycie pieniędzy na operację Franka- powiedziała.
-Nie rozumiem? Nie powinnaś się cieszyć?- Ola nie rozumiała rozterek swojej koleżanki.
-Też byś się cieszyła? Gdyby twój mąż...- Monice urwał się głos. Nie mogło jej to słowo przejść przez gardło. Kobieta się rozpłakała. Ola nie wiedziała co zrobić, ale domyśliła się co Monika miała na myśli. Podeszła do niej i ją przytuliła, ale to nic nie dało. Ola chciała dać Monice czas, dlatego zaproponowała, że weźmie Franka na spacer, a ona niech oswoi się z tą myślą. Dała jej tabletki na uspokojenie, ubrała Franka i zabrała go na spacer. Monika poszła do salonu i położyła się na sofie. Oglądała telewizję, ale zasnęła. Obudził ją dzwonek do drzwi. Była zdziwiona, kto to może być. Podniosła się, aby otworzyć drzwi. Spojrzała przez wizjer, ale zobaczyła tylko bukiet kwiatów. Zastanawiała się kto to. Miała tylko nadzieje, że to nie Artur. Zdecydowała się otworzyć drzwi.

No, to pierwsze opowiadanie z drugiej serii napisane. Jak myślicie, kto będzie stał za drzwiami?